We liepen nog een rondje dichtbij huis.
Dit keer de andere kant op.
Vlakbij is een zogenaamde wiel. Ooit ontstaan bij een dijkdoorbraak.
Een prachtig stukje. Als er vroeger ijs lag, mochten we daar nooit komen van
mijn moeder. Het ijs was daar onbetrouwbaar en de wiel heel diep.
Geen idee of dit echt zo is.
Vervolgens gingen we de wijk weer in.
Overal staan de seringenbomen zo mooi in bloei.
En ook even ruiken natuurlijk.
Dit vond ik zo mooi. Het donker roze van de seringen en daarachter
een boom in zacht roze. Geen idee wat voor boom dit is.
Even dichtbij.
Dit is een laantje van heel vroeger. Op oude foto's is dit laantje veel te zien.
Het wordt de Boslaan genoemd. Maar een bos is er niet.
Maar misschien wel vernoemd naar iemand die zo heette.
Maar knotwilgen staan er wel.
Weer een andere seringenboom.
De gele iris staat ook in bloei.
En zo waren we weer thuis gekomen.
Vandaag fietste ik langs een sloot, ook weer dichtbij huis en
daar zaten zwanen met 8 jongen.
Prachtig, fiets neergezet en snel de telefoon erbij.