Retro kerstkaarten

Mijn vriendin vroeg ook dit jaar weer of ik kerstkaarten wilde maken.

Natuurlijk zeg ik daar geen 'nee' tegen.

Altijd leuk om weer eens kaarten te maken.

Dit keer heb ik oude kerstkaarten verknipt uit de jaren 50/60.

Echte nostalgie die kaarten met al de tafereeltjes, meestal in de sneeuw.

Ik heb wat stansmallen gekocht en heb daar de kaarten

nog verder mee aangekleed.

De boompjes van muziekpapier vind ik zelf wel heel leuk erbij.

Vriendin Elizabeth is nog aan de slag geweest om achtergronden te maken.

Zij vindt het heerlijk om lekker te kliederen met verf.

De kaarten hieronder zijn gemaakt met dat papier als achtergrond.

 

De laatste dahlia's

Ik had dit jaar voor het eerst dahlia knollen gekocht.

Ik heb ze eerst binnen voorgetrokken, dat ging goed. Ze liepen al heel snel uit.

Toen het al aardige planten begonnen te worden en de temperatuur buiten beter,

heb ik ze in de tuin gezet. Ik denk dat het toen eind mei was.

Maar toen viel het tegen. Ze groeiden goed, maar het heeft heel lang geduurd 

voor ze gingen bloeien. Ik denk dat het toen al augustus was.

Dit was de eerste bloem, het is de dahlia Pinelands Princes.

De tweede soort  die ik had, bloeide nog later.

 Er hebben wel wat bloemen aan gestaan, maar het viel eigenlijk tegen.

Nu is het echt over. 

En heb ik de laatste bloemen binnen gezet.

Zo kon ik er nog even van genieten.

Zo in twee kleine vaasjes staat het erg leuk.

Dit is de Pinelands Princes

        

En dit is de Pink Lady. 

Kerts/winter fair kringloopwinkel

Vandaag is er weer de jaarlijkse verkoop van kerst en winter spulletjes 

bij onze plaatselijke kringloopwinkel. 

Dit gebeuren sla ik niet snel over.

Ik ga er niet perse heen voor kerstspullen want daar heb ik weinig mee.

Maar ik ga echt voor de sfeer.

Echt zo leuk hoe alles altijd uitgestald staat.

Dit jaar helaas niet zoveel als anders, maar ik begreep dat ze vanavond

nog 50 dozen gaan uitpakken.

Dus misschien morgen nog maar een rondje.

Er mochten niet zoveel mensen tegelijk naar binnen, ik heb

dus een aardig poosje buiten moeten wachten,

maar dat hebben we er natuurlijk gewoon voor over.

Ik begreep dat er om tien over acht al mensen voor de deur stonden te wachten.

Er ging niet veel mee naar huis.

Ik kocht dit kleine karafje met glaasjes.

Op het moment vind ik dit soort glas erg leuk.

Ik heb er inmiddels al meer van. 

En ben ik het zat, dan gaat het weer terug naar de kringloopwinkel.

 

Zo lief

Het blijft leuk om te breien voor een pas geboren babytje.

Dit keer werd het een klein mutsje met bijbehorende sokjes.

Ik maakte ook een setje voor een klein jongetje.

Ik brei deze het liefst met soft van Zeeman.

Heerlijk zacht en het garen is niet te dik.

De koordjes erin zijn altijd zo fijn. Nu gaan de sokjes niet uit.

 

De Nostalgia Anders

In februari 2018 begon ik heel enthousiast aan de Nostalgia.

Zoals altijd ging het in het begin heel vlot maar na de eerste baan 

was het enthousiasme al snel gedaald.

 

Het was de bedoeling dat de patronen steeds herhaald zouden worden, 

maar dat vond ik toch wel heel saai.

En ik ging op zoek naar andere patronen.

Dat is niet zo moeilijk, er is genoeg te vinden,

maar het aantal steken van een een patroon moet wel overeenkomen.

Soms is dat goed op te lossen.

En zo kwam ook baan twee nog aardig snel af.

En toen belandde alles in de kast.

En later toch weer verder gegaan, maar de vaart was er wel uit.

Maar goed, uiteindelijk is hij toch afgekomen.

En nu mag hij pronken op ons bed.

Sommige patronen heb ik wel een paar keer gebruikt.

En het is soms ook nog goed uitzoeken wat er nu bij elkaar past.

Zodat niet een open patroon naast een ander open patroon komt.

Het was eerst de bedoeling dat het een echte sprei zou worden, 

maar het is bij vier banen gebleven.

Het is nu een mooie loper op het bed geworden.

Hij is gehaakt met Drops Safran, een katoenen garen op nld. 2.

Deken in mozaïek patroon

Zoals het vaak gaat, steken Elizabeth en ik elkaar aan als we 

weer eens iets leuks tegenkomen.

Deze keer was dat de techniek van het mozaiek haken.

Ergens op een site kwamen we een prachtig patroon tegen  

maar zonder beschrijving.

Elizabeth houdt wel van uitzoeken en ging zelf aan de slag 

om het patroon na te tekenen. Dit is heel goed gelukt

en ik kon aan de slag.

Het is echt een hele mooie techniek en ook echt weer eens wat anders.

Elizabeth legt daar veel over uit op haar blog.

Er wordt met mozaiek haken heel veel gebrukt gemaakt van verloopgaren.

Dit had ik niet maar nog wel prachtig garen in dezelfde teinten.

Zo kreeg de deken een prachtig kleurverloop.

Het dekentje meet ongeveer 90 bij 120 cm en is zo zeer 

geschikt om in een ledikantje te gebruiken of om heerlijk onder 

te kruipen op de bank.

Het dekentje is te koop, de opbrengst gaat dan in zijn geheel naar

ons project voor de allerarmsten in Moldavië.

Knuffelzachte knuffels

Mijn voorraadje knuffeldoekjes is weer aangevuld.

Het haken van knuffels is niet echt mijn hobby maar zo'n kopje

met armpjes is nog net leuk. 

En met een heerlijk zacht doekje eraan kunnen de kleintjes 

er heerlijk mee kroelen.

Voor die allerkleintjes doe ik tegenwoordig geen veiligheidsoogjes meer

maar naai ik de oogjes erop.

Eigenlijk zeker zo leuk.

Buren

Nee, ik bedoel niet onze buren maar het plaatsje Buren in Gelderland,

vlakbij Geldermalsen.

Bijna twee weken terug alweer bezochten we dit oude stadje.

Het was heerlijk weer om te wandelen en dat deden we dan ook. 

Het plaatsje is niet groot maar wel heel sfeervol.

En er stond zoveel moois te bloeien.

Naast de kerk is wel het mooiste straatje van de stad.

Er staan en hangen veel potten met bloeiende planten.

De bewoners houden alles keurig bij.

De was hing ook buiten.

Ook zo mooi, de blauwe regen in bloei.

Veel geveltjes, torentjes en een lantaarn.

De gracht. Prachtig.

Vroeger een weeshuis, nu een museum.

Mooi die geveltjes en luiken.

We verlieten het stadje en deden een mooie wandeling,

De veldwandeling genaamd.

Heerlijk rustig met mooie uitzichten over de weilanden en fruitbomen.

Op de achtergrond Buren.

Zo mooi, overal fluitenkruid.

Een mooi laantje.

Even verderop kwamen we bij een grote tuin.

Daar brachten we ook een bezoekje.

Met heel veel verschillende planten.

En weer verder, dwars door de weilanden. Vol met boterbloemen.

We hoorden de roep van een koekoek.

En wat een rust. Als we vijf mensen zijn tegengekomen is het veel.

En zo waren we rond en kwamen weer in Buren uit.

We maakten bijna 11000 stappen.