Ja mensen, jullie zien het goed.
Ik ben er nog. Begin juli vorig jaar schreef ik mijn laatste berichtje.
De lust en inspiratie ontbrak om te bloggen.
Ik wil toch graag steeds weer iets nieuws laten zien en dat wordt
lastig na zoveel jaar.
Ik heb absoluut niet stil gezeten. Ik ben nog altijd druk aan het haken
en af en toe breien. Het echte prutsen ehh, knutselen doe ik weinig meer.
Ik heb er helemaal geen inspiratie voor en ook geen zin in.
Maar wie weet, komt die tijd ooit weer terug.
Vorige week had ik ineens zin om wat kleins en simpels te breien.
Ik heb nog veel dun garen liggen dus dat leek me wel
geschikt voor dit kleine poezen gezinnetje.
Ze zijn zo gebreid maar het afwerken is nog wel een dingetje.
Langer werk dan het breien zelf.
Kijk ze daar eens lekker stappen. Ze hebben gelijk maar de bergen opgezocht.
Ook dit lieve vosje rolde nog van de naalden.
Hij is lekker aan het wandelen tussen de sneeuwklokjes.
Dat is een leuk stel! Wat zien ze er mooi uit. En dan ook nog in de bergen wandelen..., nooit gedacht dat ik nog eens jaloers zou worden op een stel poezen...😍
BeantwoordenVerwijderenOh, dat vosje! Zo mooi! Maar de poezenfamilie zuet er ook heel goed uut, heel relaxed met hun handen in de zakken bergen beklimmen, haha.
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat je weer terug bent, ik hoop dat je weer wat plezier krijgt in het freubelen!
BeantwoordenVerwijderenHeee Corrie, wat leuk dat je weer terug bent, tsja af en toe kan je van die periodes hebben dat de zin om te bloggen er even niet is, niets moet maar ik vind het leuk je weer te zien. Wat een enige poezenfamilie heb je gemaakt en ze zijn maar meteen op vakantie naar de bergen gegaan, haha.
BeantwoordenVerwijderenDat vosje is ook een lieverdje zeg, jij kan echt prachtig regelmatig breien........
Nou gezellig hoor dat je er weer bent. Kunnen wij weer genieten van je leuke dingen. Dat vosje is so cute! Je kan toch ook eens schrijven over wat je bv kookt of iets leuks hebt gedaan??? Maakt niet uit altijd goed.
BeantwoordenVerwijderenHet patroon is herkenbaar en hoewel het afwerken inderdaad nog wel wat tijd kost, vind ik dat het een erg leuk resultaat heeft opgeleverd.
BeantwoordenVerwijderenDat vosje 🦊 Zo leuk.
BeantwoordenVerwijderenWat leuk dat je er weer bent :) Ja, het overkwam mij vorig jaar ook. Soms heb je dat nodig, even afstand nemen. En je bent er weer, met meteen weer een gezellig poezengezin en een lieve vos :) Groetjes Anita
BeantwoordenVerwijderenMet deze leuke poezen familie komt er hopelijk ook weer wat inspiratie terug.
BeantwoordenVerwijderenWat een leuk stelletje zo bij elkaar. Inspiratie kan zo ineens op zijn. Maar het komt weer terug weet ik nu maar ik las voor mezelf wel eens een extra pauze in
BeantwoordenVerwijderenEn fijn dat je er weer bent
BeantwoordenVerwijderenGezellig Corrie!
BeantwoordenVerwijderenBij heel veel creatievelingen hoor ik dat ze in een soort 'dip'zitten, gelukkig is creatief zijn geen móeten en kan je het weer oppakken wanneer je weer zin hebt om iets te doen.
Je poesjes en het vosje zien er lief uit. Je schrijft dat het afwerken veel werk is; bedoel je daarmee misschien het in elkaar naaien? Brei je een plat lapje zoals Elizabeth doet? Zelf brei ik de popjes in het rond en dan vind ik het afwerken gelukkig meevallen, want afwerken is voor mij het naarste klusje aan een breiwerk, hihi.
Ik brij ze op 2 pennen, dus dat is extra dicht naaien. Maar op 4 pennen lukt het me niet.
VerwijderenInderdaad het naaste klusje maar wel met leuk resultaat.
Sorry, BREI
VerwijderenWat leuk dat je toch weer een berichtje hebt geplaatst. En met van die schattige wezentjes. Je vosje vind ik echt goed gelukt.
BeantwoordenVerwijderenWat schattig gemaakt en ik ben blij dat je weer terug bent in blogland, ik heb je gezellige blogposts wel gemist hoor!
BeantwoordenVerwijderen